اثر سبک های شناختی بر یادگیری حرکتی ضمنی

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش بررسی تأثیر سبک‌های شناختی بر یادگیری حرکتی ضمنی بود. مهارت‌های حرکتی به خاطر تفاوت‌های فردی در سبک‌های شناختی به شیوه‌های متفاوتی کسب می‌شوند. در این راستا، آزمون گروهی شکل‌های نهفته شده بین دانشجویان رشته‌ی تربیت‌بدنی دانشگاه خوارزمی توزیع شد و در نهایت براساس نمرات به دست آمده از آزمون، 90 نفر به صورت تصادفی در سه گروه وابسته به زمینه، بی‌طرف و مستقل از زمینه قرار گرفتند. در مرحلهً اکتساب، شرکت‌کنندگان در یک بلوک 10 کوششی تکلیف ردیابی آینه را برای اندازه‌گیری یادگیری حرکتی ضمنی انجام داده‌اند. آزمون یادداری شامل 4 کوشش بود که 24 ساعت بعد از مرحله اکتساب انجام شد. بعد از بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها و برابری واریانس‌ها، داده‌ها به کمک روش‌های آماری تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. نتایج نشان داد که افراد مستقل از زمینه و بی‌طرف نسبت به افراد وابسته به زمینه عملکرد بهتری در زمان کامل کردن تکلیف ردیابی آینه داشتندکه نشان‌دهنده این بود که این افراد مهارت‌های حرکتی را به صورت ضمنی بهتر یاد می‌گیرند.